Opera benim hayatım
Jackie Kennedy, Diana Spencer üzere ünlü bayanların ömürlerinden kesitler anlatan Pablo Larrain, yarı biyografik-yarı kurgu dramı Maria’da dünyanın en ünlü sopranosu Maria Callas’ın son aylarını anlatarak 20. yüzyılın en büyüleyici bayanları üçlemesini tamamladı.
Callas için direktörün özel bir tutkusu var, çocukluğundan beri sanatkarın seslendirdiği büyük operaları dinliyor. Bu etkileyici bayanlar güçlü, ünlü, varlıklı erkeklerle birlikte olmalarına, medya tarafından güdümlenmelerine, rahatsız edilmelerine rağmen özgün, güçlü ikonlar olmayı başardılar.
“Maria Callas o kadar çok tragedya söyledi ki sonunda hayatı trajediye dönüştü” diyen Larrain Maria’nın hikayesine son günlerini anlatarak başlar. Paris’teki dairesine çekilmiş Maria 53 yaşındadır, sahneye çıkmaz, müzik söylemez, sıhhati yeterli değildir, halüsinasyonlar görür, yalnızdır, ona sadık uşağı ve hizmetçisi bakar. Paris sokaklarında gezinirken kaybettiği sesini, özgür kalamadığı hayatını arar. Maria’ya sevgiyle, hayranlıkla yaklaşan direktör Maria’yı kendi kendine konuşturmak yerine ona her gün içtiği güçlü yatıştırıcı Mandrax ismini verdiği hayali gazeteciyle söyleşi yaptırır.
ÇİFT KİMLİKLİ MARİA
Maria’nın içinde iki kimlik vardır: Maria ile La Callas.
Zihni daima özel hayatı ve mesleği ortasında dolaşır. Maria sahnenin dışında bir hayat düşünemez, “Opera benim hayatım, operada mantık yoktur” der. Annesi ona müzik söylemeyi, kız kardeşi Yakinthi’ye dans etmeyi öğretmiş, Atina Nazi işgali altındayken hayatta kalmak için kızlarını Alman askerlerine sunmuştur. Maria yoksulluktan müzik söyleyerek kurtulur, armatör Onassis onun kalbini kırar, benliğinin denetimini kibirli, duyarsız, bu kaba adama bırakmaz. Artık denetim Maria’dadır, özgürdür, müzikleri kendisi için söyleyecektir.
Filmin siyah beyaz, harika 8 mm imajları, renkli, sepya renkleri, sahne performanslarını iç içe geçiren, geniş ve yakın planlardan oluşan manzara lisanı (Ed Lachman), üretim dizaynları, kostümleri, Maria’da Angelina Jolie’nin en yeterli performansı, Aristotle Onassis’te Haluk Bilginer’in eşsiz yorumu, Carmen, Anna Bolena, Tosca, Traviata, Madame Butterfly, Othello, I Puritani operalarından seçkiler, gerçekle kurgu ortasında gezinen anlatım lisanı, düş sahneleri etkileyicidir. La Diva, Değerli Gerçek, Sahne Çağırıyor, Bir Son: Yükseliş başlığıyla Maria’yı tiyatro oyunu üzere dört kısma ayıran Larrain ehil çalışmasıyla efsane opera şarkıcısına hürmette bulunuyor. Angelina Jolie, Haluk Bilginer, Francesco Favini, Alba Rohrwacher, Kodi Smit- McPhee’nin oynadığı Maria gösterimde.
İNSAN RUHUNUN DERİNLİKLERİNDE
Mike Leigh, sinemasının ayırıcı özelliklerini ve çağdaş insanın his dünyasını ortaya çıkaran aile dramı Acı Gerçekler’le setlere döndü.
Leigh derin gerçekleri fark edilmeyen gündelik akış içinde yansıtan yaratıcı bir usta. Trajikomik dramında 30 yıl evvel Altın Palmiye ödüllü Sırlar ve Yalanlar’da (1996) ve tiyatroda birlikte çalıştığı oyuncuları Marianne Jean-Baptiste ve Michele Austin’le yine buluştu.
50’lerindeki Pansy fizikî, ruhsal acı çeker, herkesle hengame eder, çatışır. Tesisatçı kocası ne yapacağını bilemez, oğluysa kendi dünyasında yaşar. Kız kardeşi Chantelle Pansy’ye yardımcı olmaya çalışır. Kuaför Chantelle’le kızları renkli, sevinçli bir hayat sürerken Pansy ömürden tat almaz, mutsuzdur, etrafına saldırır. Bu tavrı tahminen de onun savunma sistemidir.
Leigh yaralı, endişe dolu, huzur arayan Pansy’nin neden bu türlü olduğunu açıklamaz, aile travmalarının bıraktığı izleri hassas, acı-tatlı bir lisanla yansıtır. Kız kardeşlerin etkileşimi, zıt aileler hayatın ta kendisidir. Kız kardeşleri yorumlayan Marianne Jean- Baptiste’le Michele Austin harikadırlar. Konutundan çıkamayan, asosyal Pansy Chantelle’in sevgisi, ilgisiyle art bahçesine çıkmaya, çiçeklere dokunmaya, hayattan zevk almaya başlar.
