Sırrı Süreyya Önder canlı yayında açıkladı: ‘Şerefim üzerine söylüyorum bu sürecin hiçbir şartı yok’

İmralı Heyeti’nde yer alan DEM Parti Milletvekili Sırrı Süreyya Başkan, Habertürk canlı yayınında süreçle ilgili açıklamalarda bulunuyor.

“SADECE YAPILMASI GEREKENLER VAR”

Önder, Abdullah Öcalan’ın hür bırakılma talebi olup olmadığı sorusuna “Öcalan’ın hiçbir kuralı yok. Gururum üzerine söylüyorum bu sürecin hiçbir koşulu yok. Yalnızca yapılması gerekenler var lakin onlar da kaidesi değil” dedi.

Önder’in yaptığı açıklamalar şöyle:

“Devlet Bey birebir insan bağlarında şu siyasi ömürde gördüğüm haza en şık insanlardan birisidir. Aslında beşerler da buna şahit oldu. Ama hafıza-ı beşer nisyan ile malul. Efendim Ahmet Türk cezaevine alındığında açık açık beyan ederek; yani 2016-17 üzere tarihti. Orada gazetecileri topladı, Ahmet Bey’in behamahal tutuksuz olarak yargılanmasını söyledi. Hakikaten bu argümanının gerisinde durdu. Gerçekten Ahmet Ağabey’in sıhhat problemleri vardı, hala vardı. İmrali’ya gelirken ona bir dinamo oldu. Ahmet Bey tutuksuz yargılanmaya başladı. Daha evvel değişik isimlerle kurduğumuz partilerin milletvekilleriyle her vesileyle tokalaşan, halini hatırını soran, yakınını kaybettiğinde taziye için kesinlikle arayan lakin siyaseten en sert biçimde tartıştığımız bir rakimizdi. Ancak bu asaleti Devlet Bey’den diğer pek kimseden görmedik. Kendim cezaevine girdiğinde, Pervin Hanım üzerinden bana ‘geçmiş olsun’ iletisi göndermişti. Yapabileceği bir şey olup, olmadığını sormuştu.

“BU SORUNUN DEVLET BEY’LE ÇÖZÜLECEĞİNİ SÖYLEMİŞTİM”

Bu bahiste farklı görüşüm vardı. 11 yıl evvel lisana getirmiştim. Birinci tahlil süreci sarsıntıya uğramıştı. O vakit bu sorunun Devlet Bey’le çözüleceğini söylemiştim. Bu işte ciddiyet ve samimiyet iki altın anahtar. Yaptığınız iş büyük iş. Canlar sözkonusu. Bir canın bütün dünya bir ortaya gelse giden canı geri getirmek mümkün değil. İkincisi vakit, taklidi yok. Akıp sarfiyat. Bıraktığı tahribat bir yanda. Bu türlü büyük işe kalkışanlar bununla hakikat orantılı ciddiyet ve samimiyetin sahibi olmalılar. O manada bu lafı söyledim. Biraz da tanıdığım için Devlet Bey’i söyledim.

“BAHÇELİ’YE ‘ÇİVİYİ ARŞI ALAYA ÇIKTINIZ’ DEDİM”

Bahçeli’nin çıkışı olduğunda biz sayın Cevdet Yılmaz, sayın Ahmet Türk, ben, sayın Bekir Bozdağ ve sayın Abdülhamit Gül’le beraber Şenyaşar ailesinin barışına vesile olmuştuk. Bunun yemeği yapılacaktı. Onun biçimi, yeri, vaktine dair toplantı halinde Meclis’teydik. Apansızın ortalık kalkıştı. Muhafazaları Cevdet Bey’e telefon getirdi. Bekir Bey’i aramaya başladılar. ‘Efendim sayın Bahçeli konuşma yapmış’ dediler. Tutanakları geldi, okuduk, sarsıcı bir konuşmaydı. Tekraren okuduk, görüntüsünü seyrettim. Onun üzerine o toplantı akamete uğradı. Ahmet Türk’le benim odama geçtik. ‘Başka vakit toplanırız şu an büyük bir şey gelişti’ dedik. Odama oturduk, birinci sefer asistan arkadaşım aradı ‘Sayın Bahçeli’nin makamından arıyorlar, görüşmek istiyor’ diye. ‘Buyrun bağlayın’ dedim. Diafona aldım, Ahmet Abi de dinliyordu. Sıhhatimi sordu, ben de onun sıhhatini sordum. ‘Barışı görelim ondan sonra Allah emanetini alsın’ dedim. ‘Olur mu efendim daha barış halayı çekeceğiz, kendinize kondurmayın’ dedi. “Çiviyi arşı alaya çaktınız, şimdi değerlendirmeye uzunluğumuz yetmiyor” dedim. Ahmet Abi ile sohbet ettiler. Karşılıklı kapattık. Sonra kendisini ziyaret ettik.

“AÇIKLAMAM SAYGISIZLIK OLUR”

Benim bu görüşmeyi Devlet Bey açıklamadan açıklamam saygısızlık olur. İzlenimleri aktarabilirim. Kapı kapandıktan sonra iki farklı siyasi partinin mensupları değil de köy odasında toplanmış, birbirine azami hürmet ve itina gösteren, bilhassa Ahmet Abi ile Devlet Bey’i kast ediyorum, iki bilge kişinin hasbıhal etmesini izledik. O an çok kıymetli andı. Kürsülerde dinlediğimiz sloganize olmuş fikirlerin art planı, dertleri, istekleri, reddiyeleri, talep ettiği, tahayyül ettiği şey hakıkında coşkusunu, kararlılığını orada gördük. Üçümüz de hürmetle ayrıldık. Kendisi de büyük bir ihtimamla, hürmetle ağırladı ve uğurladı.

“KOMPLO TEORİLERİ ÜRETİYORLAR”

Dinleyenler de bilsin. Zannediyorlar ki perde gerisinde çok büyük şeyler olmuş. Erbakan merhum ile sayın Demirel’in anekdotu var. MC koalisyonu yıkıldı, yıkılacak, sekeratta kadayıfın altı kızardı kızaracak. Gözler Demirel ile Erbakan Hoca’nın buluşmasına kilitlenmiş. İçeri girdiler. 1,5 saat sonra çıktılar. Tek bir açıklama yapılmadı. Onlar tıpkı mektep arkadaşları. Daha sonra perde ardı anlatıldı. Sayın Erbakan rahmetli girdiğinde ‘Süleyman o kadar yorgunum ki, şu divana biraz uzanıp, uyuyayım’ demiş. 1 saat uyumuş. Bilhassa televizyonlarda vleda saplı herşeyi bilen beşerler çok komplo teorileri üretiyorlar. Bizim içinde olduğumuz hiçbir şeyde örtülü, saklı, gizli, pazarlıklı ne kendimize ne muhatabımıza yakıştırırım. Zira cürüm işlemiyoruz. Çok ulvi emel için bir ortaya gelmişiz. Neyini gizleyececeğiz? Bir can bile sözkonusu ise pazarlıktı, karşılığında şuydu, haya ederim o denli bir şeyin içinde olursam. Ne kendime ne evladıma ne arkadaşlarıma ne bu topluma hesabını veremem. Rutin zahmetler var. Türkiye’nin en büyük probleminden bahsediyoruz. Sayın Öcalan’dan kiminle görüşmek ister sıkıntısı iletildi. Pervin Hanım’la beni işaret etmişti.

“ÖZGÜR BEY SÜREÇ ÜZERE ALGILAMIŞ, ONU VEBALİ BENİMDİR”

Sayın Özgür Özel’e ben söylemiştim. Gereğince anlatamamışım sanırım. Bu ortada sayın Özgür Özel’in yaklaşımı, duyarlığına, temkinli şerhlerine, çabasına teşekkür etmek boynumuzun borcu. Bu problemde kendisini pek hassas, sorumlu yaklaşım içerisinde gördük her vakit. Ben bunun bu türlü adlandırılacağını bilmeden, bu bir süreçtir, her vakit kapı gerisi diplomasisi yürür. Hini hacette lazım olacak düzeneklerdir bunlar. Milletvekili olduğum günden beri partiden arkadaşlarımın beni davet etmesi, yeni bir süreç olmalı, partinin iki hafızası, bir arkadaşımız cezaevinde, birisi yurt dışında. Sayın Balüken ve sayın Demirtaş’a selamlarımı göndereyim. Sıhhatim elverişli değildi. Geldik görüştük. Bu süreç olarak isimlendirilemez. Süreç iki taraf iradi olarak bir şeyi açıklar, onun ismine süreç denir. Bu bağlar 1 yıldır yürüyordu dedim, Özgür Bey süreç üzere algılamış onun vebali ve sorumluluğu benimdir.

2012’de yaklaşık 3 yıl kendisiyle bir arada bir süreç yürüttük biz. Hasebiyle tanıdığımız bir insan. Kapasitesini, hakimiyetini bildiğimiz insan. Bir görüşme ritüelimiz oluşmuştu. Olağanda kendisi tokalaşır ve yer gösterir. Ortaya 10 yıl girmişti. Birbirimize sarıldık. Olağanda bu türlü bir insan değildir, tokalaşır. Sarıldık, oturduk. Sıhhatimi, cezaevi periyodumu ve arkadaşları sordu. Olağanda biz bir transfer yaparız. Dışarıda gelişmeleri anlatırız. Pervin Hanım başlar, sonra ben aktarırım. Sonra kendi fikirlerini söyler. Devlet yetkilileri de orada oturur. Vakit zaman sayıları değişir. Bu sefer bizi durdurdu. ‘Zamanımızı verimli kullanmamız lazım, merak ettiğim, soracağım şeyler var, transfer yapmak istediğiniz farkındayım, bu sefer yalnızca ben konuşayım, daha sonra onları aktarırsınız’ dedi. Küçük müdahalelerin dışında konuya dahil olmadık. Şunu anlattı; mektubunda açıkladığı şeyin tarihî, sosyolojik art planını anlattı. Bu türlü bir şey yapmak istediğini. Bunun tarihi olarak niye gerekli olduğunu, felsefi olarak tabanının ne olduğunu, tarihi olarak nereye yaslandığını gerekçelendirerek sondu.

Aslında Öcalan birinci tahlil sürecinde de bu noktadaydı. Oraya girersek uzun sürer. Bir yakınmamı söyleyeyim; beşerler çok vicdansızlar. Birinci sürecin akamete uğraması hakkında binbir türlü tezvirat; yani bunu bir anne de izliyor. Evlatların canı üzerinden biz ya da öbürleri bu türlü bir şey yapar mı hassasiyetine dikkat etmeden, bu ülkenin trajedisidir; eğitim sıkıntılıdır dersane açılır, sorun olan alanı ekmeğe bağlarsın. Burada tarihî arkaplanı olan devasa sıkıntı vardır. Önlemler gelişirken kendi bölümlerini oluştururken bir süre sonra elinde vledalı herşeyi bildiğini sanan insanlardan tut silah kaçakçılarına kadar ekmeğe bağlanır. Bu sorun bağlanırlar, artık ekmeği olmuştur. Herhalde ufak ufak yaşlanıyoruz ondan mıdır nedir; insanın midesi kaldırmıyor. Bir halkı göz önüne getir, doğuştan sahip olduğu haklarını kullanmıyor, kullandırtılmıyor. İnsan devleti kendisinin devleti olarak görse savaşır mı? Bunları düşünmeden kolaycı departmanlara yerleştirir. İtiraz etmek yok, yaftalama var. Konforlu bir alan ortaya çıkıyor ve aklı selim ortadan kayboluyor. Çatışmalı süreçler kalbimize, gözümüze ve kulağımıza hasar veriyor. Kalp nasır bağlıyor, göz görmez, kulak işitmez oluyor. Bu türlü bir vakitten geçtik.

“BUNA YÜKSEK PAHA BİÇTİM” DEDİ”

İlk görüşmede fesih ya da öbür bir şey anlatmadı. Bu işi nitekim kendisinin niçin bu gereksinimi hissettiği bir dünya, bölge, ülke tahlilini tarihselliği ile birlikte günümüze getirip tartıştı bizimle. Bahçeli’nin konuşmasıyla ilgili ‘Ciddi bir insandır, ne kast ediyor, bunu anlamaya çalıştım, sonunda çözdüm, sorumluluk sahibi, vicdan sahibi, ben de buna çok yüksek değer biçtim” dedi. “Yaklaşmakta olan, milletlerarası ve bölgesel ölçekte bizi bekleyen akıbeti, faturasını, toplumsal maliyetini bizi ve çocukların ödeyebileceği ferasetini gördü ve buna yüksek kıymet biçtim” dedi.

Sayın Mesut Barzani de enteresandır ‘3 gün düşündüm’ dedi. AK Parti de muhtemelen düşündü.

“SÜRECİN KOŞULU DEĞİL ANCAK GEREĞİDİR”

Sayın Bahçeli Meclis’te gelsin konuşsun, demişti. Dediğinden ricat edecek seciyede bir insan değil. Daima ardında durdu. Sayın Öcalan dedi ki ‘onu çok zorluyorlar, onun işini güçleştirmeyelim, ben Meclis’e gelmeyeyim, orada siz varsınız, ben buradan konuşurum’ dedi. Bir talebi oldu mu? Hayır ve asla! Bu işin hiçbir koşulu yok. Ön koşul ya da sonrasında bir koşul yok. Bunu bütün onurumla söylüyorum. Ben de ömrünü bu işe vakfetmiş bir barış işçisiyim. Bu ugurda toprağın altına giden beşerler, yıllarca zindanda kalan, aşını, işini sıhhatini kaybedenler var. Memleketin hassasiyetinin hepsini birebir kantarda tartarsak. Kürtler de soruyor. Birlikte kuracağız bu barışı. Birbirimizin ufkuna bakacağız. Bunun diğer yolu yok. Onurum üzerine temin ediyorum ki, bu işin pazarlığı ya da kaidesi yok. Ben de bu lafı kolay kolay kullanmam. Yarın gök kubbe altında ayan olmayan hiçbir şey yok.

Peki ne var? İşin gereklilikleri var. Bu adım atıldı. Bir kısmın sonucuydu davet metni. Davet bir şeyin başlangıcı üzere algılanıyor. Bir manada başlangıcı bir manada bir kısmının bitimi. Bundan sonra teknik, altyapı, tüzel, siyasi birtakım enstrümanlara gereksinim var. Bunu devlet yetkilileri sayın Öcalan’la konuşmuşlardır. Bunlar da bu sürecin kuralı değildir ancak gereğidir. Birinci etap muvaffakiyetle tamamlandı. Birinci kademe bu işin yüzde 50’sinden fazlasıdır. Değerli, stratejik, hayati olan en değerli kısmı burasıydı diyelim. Herkes bir irade beyanında bulundu. PKK, sayın Öcalan, güç kuvvet veren ülkeler irade beyanında bulundu. Devlet, hükümet nasıl karşılayacağına dair irade beyanında bulundu. Bundan sonrası bu süreci birlikte örme vakti. ‘Ben bunu yaptım, sen de bunu yap’ diye ortalıkta davet enflasyonu var. Bunu da konuşacağız.”