Türkiye, dünya ve cumhuriyet!
Ekimin son günü sizlerle buluşmanın ehemmiyetini tam 2 gün evvel yaşadığımız Cumhuriyetimizin 101’inci yıldönümünü yaşadığım coşkuyla bir tutuyorum. Zira Cumhuriyet gazetesi dedelerimin, babamın ve benim birinci gazetem.
Türkiye’nin de bu çizgideki birinci gazetesi; yol gösterici, laik, tam da özlenen Türkiye dinamiğinin altını çizen bir kurum.
Evet Türkiye güç günler geçiriyor. Yeni değil uzun vakittir gerim gerim gerildi toplum. Çocuk cinayetleri mi dersiniz, Narin’in katledilmesinin ortaya çıkmasının nerdeyse 20 günden fazla sürmesi mi? Yoksa karı koca ayrılmalarına katlanamayan zavallı egolu erkeklerin cinayetlerinden mi? Nereden tutsanız dökülüyoruz. Üstüne üstlük seçilmiş Esenyurt Belediye Lideri’nin vazifeden alınması ve Esenyurt Belediyesi’ne kayyuma atanması.
Dünya haberlerine gelirsek Trump mı alacak yoksa bayan önder hasretini Mrs. Harris mi çözecek? ABD bu sorunun karşılığını merak ediyor.
Küresel ısınmadan ötürü Avrupa seller altında, Amerika kıtası ve Filipinler’de eşi görülmemiş fırtınalar; hani derler ya dünyanın çivisi çıktı.
Gerçekten çıktı buna en büyük örnek beşerler mutsuz. Bilhassa yeni jenerasyonun depresif zorlukla uğraş güçleri çok zayıf. Onlara “Armut piş ağzıma düş” periyodu çocukları diyoruz ki haksız değiliz.
İyi koşullarda varlıklı bir ailenin çocuğuydum fakat asla hissedemezdik. Tek bir harçlık ve kışlık yazlık giysi gereksinimlerimiz annemiz tarafından karşılanır, daima birlikte meskende yenilen akşam yemekleri ve dersle oyun saatleri disiplin edilirdi. Baba ise hükümet üzere tatlı otoriter sevgi dolu. Lakin ölçülü.
Şimdiki gençlere kızamıyorum da! Çünkü vakit onları bu türlü yoğurdu. İçlerine kapanık yani kişiseller. Her kararı kendileri almak isteyen alışverişlerini yerlerinden kalkmadan internet üzerinden yapan, yeniden konuta yemek getirten bir kuşak var. Oturan boğalar mı desem yoksa üreten arılar mı tarifi uyuyor bilemedim. Ancak bundan sonrası onlara emanet. Yeni dünya yeni nesile emanet; onlar üretecek, onlar yönetecek, onlar taraf verecekler. Güvenelim mi… Lakin yeniden de eski jenerasyondan gelme uzmanlara bilge adamlara danışmakta yarar var.
Bakın kasım ayındayız ve hâlâ 20 derece hava sıcaklığı var. Bu ortada 29 Eylül’de İstanbul Büyük Kulüp İskelesi’nden denize girmişliğim var. Evvelden ekim ayında kışlıklar çıkar, mont üzere kaban gibi kazak üzere giysilen ön plana alınırdı. Artık paltoyu unuttuk. Sistemli yağışlar yok, sular azalıyor. Maşallah İBB ve İSKİ aslanlar üzere ayakta ne suyumuz kesiliyor ne elektriğimiz kesiliyor. İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’na teşekkür etmek gerek hem belediye hizmetleri hem 29 EKim kutlamaları için. Kadıköy Belediyesi’nin düzenlediği Bağdat Caddesi’ndeki kortej ise biz Cumhuriyetçileri resmen ağlattı. Kortejin ölümsüz olması kaydıyla görüntü çekimi yaptım, çipini kasamda saklayacağım. Gelecek nesile bizlerden bir hatıra çıkan başta Cumhuriyet, tüm gazete başlıkları dosyalandı saklandı.
İşin üzücü yanı devlet bankalarının minicik bayraklarla 29 Ekim’i geçiştirmesi. Kalamışta apartmanların camlarını bile kapatacak büyüklükte bayrak asmanın gururunu yaşayan İstanbullulara ise selam olsun. Daha fazla Atatürk milliyetçiliği daha fazla laiklik daha fazla eğitim daha fazla ilim ve daha fazla diplomasi istiyoruz.
Son kelam; kavgasız, huzurlu ortamlar ve yağmurlu günler diliyorum. Lapa lapa yağan karlara da gereksinimimiz var. Dünya çöl olmasın. Türkiye yemyeşil olsun ve yeşil mavi kalsın .
