Voyager 1’in 20 yıldır uyuyan motorları yeniden çalıştı
NASA, güneş sistemimizin çok ötesinde seyahatine devam eden ünlü uzay aracı Voyager 1’i yine gündeme taşıyan heyecan verici bir muvaffakiyete imza attı. Voyager 1’in yıllardır çalışmadığı düşünülen itici motorları, uzun bir ortadan sonra birinci sefer yine etkin hale getirildi.
1977 yılında fırlatılan ve şu anda Dünya’dan yaklaşık 24,4 milyar kilometre (15,14 milyar mil) uzaklıkta olan Voyager 1, insan üretimi en uzak uzay aracı olarak biliniyor. Bu tarihi misyon, ikizi Voyager 2 ile birlikte, güneş sisteminin sonlarını aşan birinci insan üretimi objeler ortasında yer alıyor.
Chip’in aktardığı üzere Voyager 1’in önümüzdeki iki yıl boyunca sessizliğe bürüneceği bir periyot başlamak üzere. Bu sürecin nedeni ise, NASA’nın derin uzaydan gelen sinyalleri almak için kullandığı büyük radyo antenlerinde devam eden bakım ve yükseltme çalışmaları. Bağlantı kesilmeden çabucak evvel NASA mühendisleri, bir vakitler arızalı olarak kayıtlara geçen birincil dönüş itici motorları tekrar çalıştırmak için değerli bir adım attı.
Bu motorlar, uzay aracının istikametini ve antenini Dünya’ya gerçek ayarlamasında hayati bir rol oynuyor. Olağanda, Voyager 1’in ana iticileri devre dışı kaldığında yedek motorlar devreye giriyordu. Ama geçtiğimiz haftalarda yapılan denemede, yaklaşık 20 yıldır çalışmayan ana motorlardan biri tekrar çalıştırıldı.
20 YILLIK UYKUNUN SONU
Voyager 1’in birincil dönüş iticileri, 2004 yılında yaşanan güç kaybı nedeniyle misyondan alınmıştı. O günden bu yana, uzay aracı yönlendirme süreçlerini yalnızca yedek iticilerle gerçekleştiriyordu. Mühendisler, yaklaşan anten bakım çalışmaları öncesinde, aracın yedek motorlarının kâfi olup olmayacağından emin olamayınca eski motorları denemeye karar verdi. Sonuç ise NASA grubu için büyük bir sürpriz oldu: 20 yıl boyunca hiç çalışmayan itici motorlar tekrar devreye girdi.
Merak edilen soru, bu motorların önümüzdeki iki yıl boyunca Voyager 1’in rotasını muhafazası için kâfi olup olmayacağı. Bağlantı tekrar sağlandığında, bu kritik testin sonucunu öğrenmek mümkün olacak.
Voyager 1’in bu beklenmedik “uyanışı”, derin uzay vazifelerinde mühendisliğin ne kadar güçlü ve öngörülü olması gerektiğini bir defa daha gösteriyor. NASA’nın yedek ve ana motorlar ortasında yaptığı geçişler, uzay aracıyla irtibatın kopmaması için yıllardır sürdürülen titiz çalışmanın bir sonucu. Her bir motorun, Dünya’dan milyarlarca kilometre uzakta bile hayata döndürülebilmesi, uzay araştırmalarında insan zekasının ve kararlılığının bir simgesi olarak öne çıkıyor.
Önümüzdeki iki yıl boyunca Voyager 1 ile bağlantı hudutlu olacak. Lakin bu süreç sona erdiğinde, aracın kritik sistemlerinin performansı ve yeni bilgiler heyecanla bekleniyor olacak.
